Visit Sponsor

Objavio 21:35 Sela

Poreklo prezimena, selo Kostojevići (Bajina Bašta). Stanje iz 1930. godine.

Poreklo stanovništva sela Kostojevići, opština Bajina Bašta. Stanje iz 1930. godine. Prema studiji „Sokolska nahija“ Ljube Pavlovića. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić.

Kostojevići su na stavama Dervente i Rogačice.

Oko sela su brda: na zapadu Bareš, Bogdanovo Brdo, Obodnjik, Rg, Spasovik, od juga su Crvena Ornica, Ranište, Kuzmanovo Brdo, Straža, od istoka Straža, Metaljka, Pustopolje, Rogačica, Vranjača, od severa Vranjača, Solila, Glavica.

U Kostojevićima su glavne reke: Rogačica i Derventa. Na Obodnjiku je do pred kraj leta 1908. god. bilo veliko Jezero, koje se te godine ocedilo i sada se zirati. U selu su izvori Mihailovac, Radojeva Voda, Vrelo, Česma, Česma u Obodnjiku i Bogdanovac.

U selu su brda: Novakovića Kose, Čugurske Kose, Veliki Do, Ćurčić Brdo, Babača, Glavica, Bajinovača, Popov Konak, Crkvina, Mrkopanija i Kik.

Njive su: Sastavnice, Pustopolje, Jezero, Obodnjik, Luke, Lukavice, Crkvina, Babača, Doline i Bare.

Sredinu sela čine stave Jelovštice, Dervente i Rogačice i taj je prostor povelika ravan. Stave ovih reka zovu se kod seljaka Obodnjikom, a kod stranaca Kostojevićima. Obodnjik je danas prirodan centar četiri susedna sela i na njemu su škola, sudnica, mehana i nešto dućana, sve na Derventi malo dalje od plahovite Jelovštice.

Kostojevići su razbijeno selo, podeljeno na mahale: Čuguri, Babići, Obodnjik, Novakovići i Petrovići.

Stara groblja kod Jezera na Obodnjiku, kod škole i crkvine, crkvina na stavama Jelovštice i Rogačice, dokazuju da je ovo selo i ranije bilo naseljeno. Po pričanjima pok. Stevana Pavlovića, Čugurovića, koji je imao uza se i pismeni opis sela, u Kostojevićima pod Kuzmanskim Brdom su živeli i muslimani i pravoslavni, koji su se prezivali Kostojevići. Oni su tu bili od starina. Prvo su se počeli iseljavati muslimani i otišli su u Bosnu, a pravoslavni su dugo ostali i tako pred kraj XVIII veka otišli Šapcu. Stevan je dokazivao, da ih ima i danas u Culjkoviću pod istim prezimenom. Prezime Kostojevići potislo je ranije ime Obodnjik i ostalo ime sela, a Obodnjik ime mahale.

Najstariji su doseljenici:

Petrovići pod Draksinom. Petrovići su stari sveštenički rod iz Bratonožića, došli u Papratnu kod Pljevalja, malo popovali pa nešto ostavili a nešto spustili u Stapare (užičke), pa i tu se zadržali i popovali. I ovde se razdelili i delimice prešli u draksinsko Cerje, pa se privremeno stanili. Iz Cerja svi su sišli na kostojevački prazan hatar pod Draksinom i konačno ga zauzeli. Danas su na ovom prostoru u tri mahale i davno prestali popovati; zemljoradnici su i iseljavaju se radi trgovine i zanata (28 k.; Sv. Nikola).

U ono doba, kad su se muslimani iselili a na pokret se odlučili i pravoslavni, iz Sijerča prelaze pop Bogdan i braća Pavle i Mitar Štibići. Pop Bogdan se naseli prema ušću Jelovštice pod Glavicom i u blizini crkve, koja je tada radila. Oni su došli zajedno i malo su bili u zadruzi. Deobom pop Bogdan ostane na starom mestu, brata Mitra prebaci preko Rogačice i okući pod Petrovićima, a brata Pavla, koji je imao nadimak Čugur pomeri malo ispod sebe, niz Rogačicu. Popovi potomci ostanu pod Glavicom, a pređu preko Rogačice i oko stare crkve, koja je još za života popovog zapaljena i izgorela. Unuk popov, pop Dobrosav, ode u Jarebice u Jadru, i tamo je popovao i ostavio potomstvo. Mitrovi potomci ostali su pod Petrovićima, ali se od njih odvoji sin Mitrov Todor i ode nz Golo Brdo u vrhu Obodnjika, nad Derventom, a njemu je prišla iz Sijerča baba Vasilija sa svojim unukom. Pavle Čugur umro je na starom mestu, ali su mu se potomci naglo pomerili niz Rogačicu i zauzeli sva kostojevačka imanja na levoj strani Rogačice. Popovi potomci u selu zovu se Popovići; Mitrovi Mitrovići i Čugurovići; Todorovi Todorovići i Čugurovići; Pavlovi Pavlovići i Čugurovići; baba Vasilijinog unuka Babići i Čugurovići, ali je među svima ovladalo pravo prezime Čugurovići – Čuguri (92 k.; Jovan Milostivi).

Kad je pop Bogdan krajem XVIII veka došao u ovo selo, došli su za njim:

Porčići iz Semegnjeva, ranije od Pive, došli svojim ranije doseljenim Pivljanima u Jaklju (8 k.; Sv. Jovan).

Broćići su došli iz Sikirića kod Dobruna misle da su tu bili privremeno; došli su prvo u draksinske Jakovljeviće, koji su ih i namamili na seobu i od njih izašli s Porčićima u Kostojeviće i naselili se pod Petrovićima i među njima (8 k.; Sv. Jovan).

Novakovići iznad Golog Brda i Todorovića Čugura došli su ovde iz Lještanskog u čist šumski kraj i zauzeli (6 k.; Sv. Arsenije).

Noviji su doseljenici:

Novakovići iz Pješivaca; ušli u kuće pravih Novakovića, primili njihovo prezime i slavu (2 k.; Sv. Arsenije),

Moljkovići su iz Kremana (2 k.; Sv. Đurđe),

Jukić u Porčićima je iz Draksina (1 k.; Sv. Jovan),

Ninković u Brovićima je iz Draksina od Vasića (1 k.; Sv. Jovan),

Savić zanatlija na Obodnjiku je iz Jelovika (1 k.;. Đurđic).

U Kostojevićima ima 10 rodova sa 149 domova.

IZVOR: Sokolska nahija (str. 408-410), Ljubomir Pavlović. Priredio saradnik portala Poreklo Vojislav Ananić

(Visited 574 times, 1 visits today)

Last modified: 22/01/2013

Close

Pin It on Pinterest